Ik kan me er niets meer van herinneren. Dat is zo lang geleden, daar kan ik geen last van hebben. Dat heb ik keurig weggestopt. Ze kwam bij me..al jaren voelt ze zich gespannen, beleeft ze weinig plezier en leeft haar ‘to do’ lijstjes. Die lijstjes geven haar tenminste nog een beetje houvast en het gevoel dat ze er toe doet. Maar voor wie eigenlijk?

Maar ik heb toch geen grote verliezen meegemaakt? Hoe kan ik me dan zo voelen. Dan is er toch iets mis met mij? Ze kijkt me aan..haar ogen groot en haar lijf in gespannen toestand. Ik vertel haar dat er niets mis is met haar, maar dat het zomaar kan zijn dat ze als klein meisje gebeurtenissen heeft meegemaakt die te groot waren om te kunnen bevatten, laat staan in het zenuwstelsel te kunnen integreren.

Het is heel gebruikelijk dat mensen tegen me zeggen dat ze zich niet veel van hun jeugd herinneren en dat niets hen echt opvalt. Hoewel dit hun woorden zijn, vertelt hun lichaam vaak een ander verhaal.

Kloof tussen lichaam en geheugen

Maar waarom is er een kloof tussen de ervaring van het lichaam en ons geheugen?

Als we als kind overweldigende angst en pijn ervaren, en we ons onveilig voelen (fysiek of emotioneel), gebruiken onze hersenen een beschermend mechanisme als schild tegen die pijn. Tijdens traumatische gebeurtenissen is het primaire doel van onze hersenen overleven.

Als we volwassen worden, beschouwt onze geest onze kindertijd als ‘normaal’ of ‘gelukkig’, terwijl ons lichaam mogelijk symptomen vertoont zoals angst, depressie, chronische pijn of auto-immuunziekten. Er wordt soms letterlijk op de deur van ons hart geklopt, waardoor ons lijf ons vertelt hoe het echt met ons gaat en wat we nodig hebben om te herstellen en helen. Te rouwen om dat wat we nooit hebben ontvangen en onszelf alsnog te geven hebben.

Genezen van trauma

Een van de mooiste dingen van ons lichaam is dat we ons het verleden niet hoeven te herinneren om ervan te genezen.

Het lijf vertelt ons precies daar waar we zijn moeten. Er zit zoveel wijsheid ins ons lichaam als we bereid zijn ernaar te willen luisteren onszelf serieus te nemen. Samen volgen we de route van je lichaam, hart en ziel. Omdat alles al aanwezig is in jou!

Wegwerkzaamheden

Om te helen van ‘oude pijn’ is het belangrijk om de tijd te nemen naar ons lijf te luisteren. De pijn langzaam onder ogen komen en te integreren in ons systeem. Hierdoor maken we een nieuw verhaal waardoor we steeds meer samenvallen met wie we ten diepste zijn!

Nieuwe neurologische paden om uit onze oude programmering te komen en nieuwe wegen in te slaan!

Meer weten, neem gerust contact met me op!