Mijn moeder was mijn ‘bestie‘

Al heel jong leerde ik emotioneel af te stemmen op mijn ouders. Ik voelde me (onbewust) verantwoordelijk voor het welzijn van mijn ouders. Ik had oren en ogen op steeltjes en voelde al van verre wat de emotionele thermometer van mijn gezin aangaf. En ik had de magische taak op me genomen om het ‘goed te moeten  maken’. Dit heet ook wel parentificatie. Zo leerde ik al heel jong om niet tot last te zijn en me aan te passen. En ja, dat kan al vanaf de prille babytijd. Ik gaf niet aan wat ik voelde of waar ik behoefte aan had. Ik schaamde me veelal en was voortdurend bezig met mijn omgeving. Dit is traumatisch voor een kind als het al jong af moet splitsen van eigen gevoelens en behoeften. Het kleine meisje in mij kwam steeds meer knel te zitten. Dit uitte zich in het overleven, onzichtbaar maken, pleasen en aanpassen. Al jong droeg ik verantwoordelijkheden die niet van mij waren. Op latere leeftijd heb ik alsnog geleerd los te komen uit patronen, van overleven naar leven. Om alsnog mezelf te geven wat ik toen zo nodig had. Contact te maken met dat kleine meisje in mij.

De reis van parentificatie naar emotionele volwassenheid

Parentificatie is een thema dat diep ingrijpt in de levens van velen. Het is een proces waarbij een kind verantwoordelijkheden op zich neemt die eigenlijk bij de ouders horen. In de praktijk betekent dit dat het kind de rol van verzorger, bemiddelaar of zelfs therapeut op zich neemt binnen het gezin. Deze zware last draagt het kind vaak op jonge leeftijd, zonder de tools of het begrip om de impact ervan volledig te bevatten. Het lijkt alsof je als kind je ouders op je schouders draagt, in plaats van andersom.

Begrip en inzicht krijgen

Het natuurlijke evenwicht in het gezin raakt verstoord, en dit kan verstrekkende gevolgen hebben voor de emotionele ontwikkeling van het kind. Het begrip van deze dynamiek is de eerste stap naar heling. Wanneer je beseft dat je een plek hebt ingenomen die niet van jou is, kun je beginnen met het proces van teruggeven. Teruggeven betekent dat je de verantwoordelijkheden die je op jonge leeftijd hebt overgenomen, teruglegt bij de ouders. Dit is geen gemakkelijke opgave, maar het is noodzakelijk om emotioneel tot wasdom te komen.

Teruggeven en emotioneel tot wasdom komen

Teruggeven is een proces van bewustwording en loslaten. Het vraagt moed om te erkennen dat je als kind taken op je hebt genomen die niet van jou waren. Door deze verantwoordelijkheid terug te geven aan je ouders, geef je jezelf de kans om je eigen leven te leiden en je te ontwikkelen op een manier die past bij jouw leeftijd en levensfase. Dit betekent echter niet dat je je ouders verlaat of afwijst, maar dat je de juiste balans herstelt in de relatie.

Emotioneel tot wasdom komen houdt in dat je leert om jezelf te zijn, zonder de last van je ouders op je schouders te dragen. Het gaat om het ontdekken van je eigen behoeften, verlangens en grenzen. Door deze stap te zetten, creëer je ruimte voor persoonlijke groei en zelfliefde. Je leert om de verantwoordelijkheid voor je eigen leven te nemen, en tegelijkertijd de verantwoordelijkheid die bij je ouders hoort, los te laten.

De sleutel tot vrijheid

Het loslaten van oude patronen is misschien wel de moeilijkste stap in dit proces. Patronen die in je kindertijd zijn ontstaan, zijn diep geworteld en vaak onbewust. Toch is het mogelijk om deze patronen te doorbreken door bewust te kiezen voor verandering. Dit kan betekenen dat je bepaalde overtuigingen of gedragingen loslaat die je niet langer dienen. Het kan ook betekenen dat je afstand neemt van situaties of relaties die je terugtrekken in oude rollen.

Loskomen uit deze oude patronen is de sleutel tot emotionele vrijheid. Het stelt je in staat om je eigen leven te leiden, zonder de schaduw van je verleden. Dit betekent niet dat je je verleden ontkent, maar dat je het integreert op een manier die je ondersteunt in je huidige leven. Het is een proces van rouwen, doorleven en doorvoelen, vergeving, acceptatie en transformatie. Door oude patronen te doorbreken en een nieuw evenwicht te vinden, kun je een leven leiden dat in lijn is met wie je werkelijk bent. Het is een reis naar liefde, vrijheid, compassie en emotionele volwassenheid.

Oorspronkelijkheid

laag voor laag,

gekleurd, besmeurd

eigen gezicht of masker

verstrengeld geraakt

bevroren in de tijd

zoveel kwijt geraakt

onschuld verloren

wantrouwen de bodem van je bestaan

met veel te grote schoenen verder te moeten gaan

om tot stilstand te komen

terug te gaan

onderzoekend naar wat was en wat nooit meer over zal gaan

met vallen en opstaan

maar een ding staat vast

het eigen gezicht als de hoop

niet meer de ander en jezelf als de gast

terugkerend naar je oorspronkelijkheid

en dan heel onverwacht

eindelijk vrij te zijn en te mogen leven

zoals je oorpronkelijk was bedacht!

Roza Boer